Lage Dijk Zuid IJsselstein, 2003-2010
Het apartementje dat ik jarenlang had in beide IJsselsteinse huizen van Paul en Ria is verleden tijd! Ik had al eerder dit jaar begrepen dat het einde in zicht zou komen. Het huis aan de Lage Dijk Zuid begon werkelijk te klein te worden om mij er ook nog bij te hebben. Paul en Ria zijn nu beiden gepensioneerd en zij wilden natuurlijk graag elk een eigen werkplek. Bovendien breidt de (klein)kinderschaar zich gestaag uit en groeit daarmee de behoefte aan logeerruimte, vooral tijdens hoogtijdagen. Ik was dus voorbereid op het afscheid en we kwamen overeen dit in de maand september te realiseren. Ik trok de eerste veertien dagen uit om de klus te klaren en Annemarie kwam me helpen bij de laatste loodjes.
Na meer dan tien jaar bij Paul en Ria te hebben genoten van deze mooie woonruimte en hun hartelijke gastvrijheid, viel mij dit afscheid niet echt mee. Bij het sorteren van de diverse spullen kwamen dierbare herinneringen, maar ook moeilijke momenten in het ziektebeloop van Veronica mij weer voor de geest. Eén ding is zeker: zonder dit pied à terre zou het veel moeilijker zijn geweest zo lang in Frankrijk te blijven wonen en tezelfdertijd Veronica grotendeeels in Nederland te laten behandelen. Paul en Ria, heel erg bedankt dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt.
In Nederland bestaat al geruime tijd de mogelijkheid om bruikbare artikelen zonder kosten te laten hergebruiken. De verantwoordelijke instantie wordt ook wel “de Kringloop” genoemd. Zij is niet ingesteld op het maken van winst en biedt tegen een kleine vergoeding gebruikte artikelen aan ten behoeve van vluchtelingen, daklozen of uithuis geplaatsten die vaak tijdelijk hierom verlegen zitten. De artikelen die beschikbaar worden gesteld worden kostenloos bij de goede gevers opgehaald op voorwaarde dat zij aan zekere kwaliteitseisen voldoen en dat zij zich op de begane grond bevinden. Die laatstgenoemde eis was voor mij de moeilijkste omdat het pied à terre op de eerste verdieping was gelegen en de trap er naar toe behoorlijk aan de steile kant was. Daarom had ik geregeld dat het verhuisbedrijf Pot op 13 september met twee sterke mannen zou komen om de weg te geven spullen één verdieping lager te plaatsen. Ria had hiervoor haar parkeerplek in de garage beschikbaar gesteld. De mensen van de Kringloop waren besteld voor 15 september en dat klusje verliep gladjes.
Via een stop in het huis van Annemarie in Roggel kwam ik op 17 september weer thuis in Cours de Pile. Uitgerekend die avond viel daar met veel misbaar de stroom uit, zodat ik letterlijk maar even bij de pakken neer bleef zitten en bij kaarslicht naar bed ging. De electriciteitsmaatschappij EDF had een hele wijk van nieuwe bedrading moeten voorzien, maar dit werk had volgens de planning een paar dagen eerder gebeurd moeten zijn. Later bleek ook dat de pomp van mijn zwembad bij de afsluiting was blootgesteld aan te grote spanningsfluctuaties en het loodje had gelegd. Hij is nu, twee weken later, nog steeds niet gerepareerd.
Hieronder volgt een voor zichzelf sprekende foto-reportage, inclusief twee foto’s van onszelf, even vóór het definitieve vertrek met mijn overbeladen auto.
Het bed staat ook in de garage en wij kunnen weg!
![GetAttachment[2] (2) GetAttachment[2] (2)](http://villaostara.slooff.net/wp-content/uploads/2010/09/GetAttachment22_thumb3.jpg)
n.b. Ik heb grote moeite gehad met het downloaden van deze foto’s. Ik weet nooit goed waar ik de originelen kan vinden, waarom er spontaan twee verschillende kopiën ontstaan en waarom de één en de andere niet groter wordt bij het aanklikken. Weet iemand van u een goed boekje over foto management in Windows 7?